Дифтерия – жіті жұқпалы ауру, ол Лефлера таяқшамен шақырылады және ауыз қуысындағы қабыну және ауыр жалпы интоксикациясымен көбінесе білінеді.

Таралу жолы: ауа - тамшылы. Жөтелу және түшкіру арқылы қоздырғышы бөлінеді. Дені сау адамның ағзасын қоздырушысы жұтқыншақ және жоғарғы тыныс алу жолдары арқылы түседі.

Клиникасы: ағзаға қоздырғыштың түскен сәттен бастап аурудың бірінші белгілері 2 күннен - 5 күнге дейін өтеді. Алғашқы ауру белгілері – жоғары дене қызуы, әлсіздік, тамақтың ауырсынуы. Бадамшамалары лас-сұр түсті болады. Мұндай науқастарға әдетте ангина диагнозы қойылады. Оны дифтерия қосымша лабораториялық зерттеу әдістерінен ажыратуға қиын.

Асқынулар: жүректің зақымдануы (миокардит, жүрек салы), бұлшық еттері көмейдің және жұтқыншақтың салы, кейде –белден төмен, балаларда пневмония мен полиневриттер дамиды.

Алдын алу: дифтерияны алдын алу да вакцинациясы бүкіл әлемдегі жалғыз сенімді тәсілі. Препараттар, иммундауды пайдалану үшін, жоғары тиімді, қауіпсіз және егілгендерді 95% - ға дейін қорғайды. Дифтерия екпесінің көмегімен АКДС-вакцинасы бір жарым айда үш есе аралығымен жасалады. Ревакцинациялау бір-бір жарым жыл арқылы жүргізіледі. Вакцинация және ревакцинация кезінде қарама-қарсы көрсеткіштерін сақтау қажет. Дифтерияны бұдан әрі алдын алу мақсатында, балаларға 6 және 16 жаста дифтериядан егуге тағы да жасалады. Содан соң екпені әр бір 10 жылда қайталануы керек.

Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының мәліметінше, әлемдегі дифтерия екпесі жыл сайын 5 мың өлімімен аяқталған жағдайларды болдырмайды.